Waar ligt die lader???

 

Het is bijna december, het zijn de donkere dagen voor kerst. De kinderen zijn aan het hoesten en af en toe wat nerveus vanwege het zetten van de schoen. Het resultaat is een verminderde nachtrust bij ons allemaal. Toch dendert de trein maar voort. Van werk, verplichtingen, van cadeautjes zoeken, van het gezinsleven…..en oh ja dat huishouden!

De vermoeidheid sluipt erin. Wanneer ik ’s avonds op de bank nog even achter mijn laptop zit of lig te lezen raak ik verkleumd en heb ik tegen bedtijd alleen nog maar zin om onder de dekens te kruipen en in een lange ongestoorde winterslaap te zakken. Maar helaas gaat de wekker de volgende dag weer vrolijk af en heeft het hele gezin weer een rits verplichtingen op de agenda staan.

Dat voelt verre van die winterslaap waar ik zo’n zin in heb.

Nou merk ik dat in ons huishouden ineens wel meer batterijen aan het leeglopen zijn. De bakfiets accu moet steeds eerder aan de lader, de tandenborstel geeft na 1 keer poetsen na opladen al aan leeg te zijn, de telefoon laadt niet fatsoenlijk op en onze auto heeft moeite met opstarten door een accu die duidelijk aan vervanging toe is. Alsof de spullen om ons heen ons iets duidelijk proberen te maken.

Dus hoe doen we dat dan? Waar ligt die lader? Wat heeft ons lichaam nu eigenlijk nodig? We zijn natuurlijk ondanks de rappe ontwikkelingen van onze maatschappij nog niet heel veel verder geëvolueerd, ons lichaam gedijt toch echt het beste bij het volgen van de biologische ritmes van het seizoen. We gaan er eigenlijk dwars tegenin door niks van ons dagritme aan te passen naarmate de temperaturen en uren daglicht drastisch dalen.

En als we het nu eens over de haptonomische boeg gooien? Luisteren we wel genoeg naar onszelf? Laten we de vermoeidheid toe? Voelen we onze grenzen en respecteren we die ook? Om naar je eigen signalen te luisteren zul je in verbinding moeten zijn met jezelf, jezelf serieus nemen, jezelf accepteren zoals je bent. Dat kan best lastig zijn. Uiteraard kan ik je daarbij helpen, maar ik ben ook benieuwd naar jullie ervaringen en tips hoe jullie in deze tijd toch voor voldoende veerkracht zorgen.